Zmyśleni

. . .

Powiedzą o nas: się zdarzyło,
żeśmy się skrycie całowali.
A przecież wcale tak nie było,
myśmy się nigdy nie spotkali,

Powiedzą: oczy nas zdradzają,
pełne dziwnego zapatrzenia.
Lecz nasze oczy się nie znają
z zaprzepastnego niewidzenia.

I gadać będą drętwe słowa
ludzie zawistni, ludzie mali,
że połączyła nas rozmowa.
Czy myśmy kiedyś rozmawiali?

I listy srogie będą pisać,
że nie przystoi taka miłość.
Lecz im odpowie tylko cisza,
bo przecież wcale nas nie było.

Myśmy zmyśleni tak dla świata,
więc w zamyśleniu świat się patrzy,
Ze to dla niego żadna strata.
I każdy kamień to poświadczy. 

<- inne