Ta co czary czyni
Lawenda lekarska ( Lavandula officinalis) – (krzewinka od 20 do 50 cm wysokości), roślina śródziemnomorska w stanie dzikim tam się ja spotka w stanowiskach naturalnych, gleby zasadowe, uprawiana na skalę przemysłową. Na terenie RP również istnieją takowe plantacje. Lawendę uprawia się jako surowiec dla przemysłu perfumeryjnego i farmaceutycznego. Rozmnażanie przez rozłogi daje najlepsze efekty. Można się pokusić o sadzenie jej w ogrodach ale pod warunkiem, że będzie osłonięta i ułowiona na południowej wystawie, na okres zimy wymaga przykrycia. Uwaga rozmnażanie z nasion wymaga stratyfikacji około 180 dni. Oferuje nam w zamian za opiekę intensywny zapach ale również ładne kwiaty w kolorze fioletowym usadowione w formie kłosów, zakwitnie nam już w maju.
Inne zalety lawendy to olejki eteryczne, które mają właściwości uspokajające ale co ważniejsze bakteriobójcze. Doskonale eliminuje wszelkie bakterie powodujące stany zapalne oraz wydzielanie się tzw. ropy. Działa również moczopędnie, ale i rozkurczowo dobrze pobudza czynności żołądka oraz uaktywnia gruczoły wydzielania wewnętrznego.
Kwiat lawendy stosowany jest w przemyśle perfumeryjnym i kosmetycznym do produkcji olejku lawendowego, wyciągu lawendy na spirytusie, ich różnych przetworów pochodnych, wód kolońskich, perfum oraz środków kosmetycznych.
Podstawowym surowcem, który jest pozyskiwany to kwiatostany pozyskiwane w maju, podawane są suszeniu w temp. 40 stopni C. Ciekawostką jest, że zalecano lawendę na nudne nabożeństwa, zasuszone kwiaty należało włożyć do książeczki modlitewnej. Olejek lawendowy stosowano również do leczenia bólu głowy czyli tzw. globusa inaczej migreny
Ps.
Uwaga: w sprzedaży często występuje olejek tzw. lawendynowy czyli lavandula fragrance, który zapachowo trudno jest odróżnić od prawdziwego olejku lawendy Lekarskie lavandula officinalis. Nie posiada on wspomnianych wyżej właściwości leczniczych i jest dużo tańszy. Warto się upewnijmy więc z jakiej rośliny pochodzi dany olejek (istotna jest nazwa łacińską rośliny ).
[like]